ԱՄՆ կատարած այցի ընթացքում՝ ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 70-րդ նստաշրջանի առիթով, Սերժ Սարգսյանը Քարնեգի հիմնադրամի փորձագետների հետ փակ հանդիպմանը խոսել է Հայաստանի արտաքին ու ներքին քաղաքականության, այդ թվում՝ սահմանադրական փոփոխությունների, նաև իշխանության ապագայի մասին: Եվ ըստ «Ամերիկայի ձայնի» տեղեկատվության, այդ հանդիպմանը Սարգսյանը բավական անակնկալ հայտարարություն է արել՝ ասելով, որ գիտի Հայաստանի հաջորդ առաջնորդի անունը, սակայն չի ասի, որ և՛ այդ մարդու մեջ սխալ տպավորություն չլինի, և՛ այդ մարդու համար հետագա գործունեությունը թիրախավորված չլինի:
Այն, որ Սերժ Սարգսյանը, ինչպեսև ցանկացած ամբողջատիրական համակարգի ղեկավար մտածում է իրենից հետո իշխանության եկողի մասին, իհարկե, միանգամայն հասկանալի է: Այդպիսին է ամբողջատիրական համակարգերի բնույթը, և հատկապես սա այդ համակարգերին բնորոշ առանցքային առանձնահատկություններից է: Սակայն խնդիրն այն է, որ Սերժ Սարգսյանի դեպքում տեղի է ունենում մեկ այլ բան: Նա իր նախագահության ավարտին նախաձեռնել է սահմանադրական փոփոխություններ, որոնք էլ, ըստ էության, պետք է որ հանեն հաջորդ առաջնորդի խնդիրը, քանի որ դրանցով նախատեսվում է հաստատել կառավարման խորհրդարանական համակարգ, որի պարագայում, այսպես ասած, ապակենտրոնացվում է նախագահական իշխանությունը, և ստեղծվում է բազմակենտրոն, այսպես ասած, հավասարակշիռների իշխանական համակարգ: Օրինակ, նույնիսկ մեկ բան ինքնին խոսուն վկայությունն է այս ամենի. խաղաղ պայմաններում ըստ էության չկա բանակի Գերագույն գլխավոր հրամանատար, սա ինքնին խոսուն փաստ է, որ ձևավորվում է բազմակենտրոն իշխանություն: Ահա այս պայմաններում առնվազն տարօրինակ է հնչում, որ նման իշխանական մոդելի ձևավորման գնացող Սերժ Սարգսյանը խոսում է իր հաջորդի, այսպես ասած, Հայաստանի հաջորդ առաջնորդի մասին:
Մուսա Միքայելյան
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
